นักวิชาการเก่า และ ความไม่เท่าเทียม

การเคลื่อนไหวของนักวิชาการรุ่นเก่า วิชาการเก่าๆ ที่ ไม่อาเจ้า อยู่ตรงข้ามกับอำนาจเก่า  และ มีความชิงชังในอดีตเป็นแรงขับ ก็คือรูปแบบหนี่งที่อยากจะมีส่วนแบ่งกับ”อำนาจ”ในสังคมที่นอกเหนือจาก นายทุน และ นักการเมือง บางคนหวังจะเป็นนักการเมืองเองด้วยซ้ำ  การหลอกลวงสังคมด้วยวิชาการแบบเก่าๆหากินไม่ได้แล้ว ในยุคข้อมูลข่าวสารและสังคมออนไลน์

ถึงแม้จะใช้หลังพิงหลักการตะวันตก และ ทิ้งความเป็นไทยในบริบทไทย เพื่อการต่อสู้ของตน ทิ้งความเป็นไทยในบริบทไทยนั้นน่ากลัวถ้าไม่เหลือสิ่งเหล่านี้ คนไทยจะไม่มีอะไรยึดโยงกันเป็นวัฒนธรรมองค์กร จนทำให้ไม่มีเหตุผลต้องอยู่ร่วมกันและเรียกตัวเองว่าไทยอีก และรัฐไทยก็จะไม่เหลือ พูดง่ายๆว่าสิ้นชาติ  นักวิชาการกลุ่มนั้นผู้มีแรงขับจากความเกลียดชังและอยากมีส่วนร่วมกับอำนาจก็ไม่ต่างอะไรกับคนขายชาตินั่นเอง

แล้วจะไปเชื่อพวกเขาทำไม

สุภาษิตไทย มีคำหนึ่ง คือ ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด

การเคลื่อนไหวของกลุ่มผู้จบปริญญาสูง เพื่อ ความเท่าเทียม มีความไม่เป็น ตรรกะ เพราะการนำวุฒิสูงมาอ้างความชอบธรรมว่าตนเองถูก ก็เป็นการสนับสนุนว่าคนไม่เท่ากัน วัดคนที่ปริญญา จึงขัดแย้งในตนเอง อย่างไม่น่าจะมีแผ่นดินอยู่

การศึกษาคือการผลิตซ้ำความไม่เท่าเทียม