ข้อความทึ่ดีที่สุดที่มนุษย์จะมอบแก่กัน
ทุกคนเป็นสัตว์โลก มาหลงยึดขันธ์ 5(รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ) ว่าเป็นเรา จึงต้องเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏ 31 ภพภูมิ(พรหม เทวดา มนุษย์ เปรต เดรัจฉาน นรก)
แต่การเกิดเป็นมนุษย์เกิดได้ยากเท่ากับการตรัสรู้เองของพระพุทธเจ้า ส่วนใหญ่สัตว์โลกไปอบายภูมิ(นรก เดรัจฉาน เปรต)นานมาก
จึงมีความเร่งด่วนต้องรู้ อริยสัจ 4(ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค)และ ปฏิจสมุบาทหรือการทำงานของขันธ์ 5 ก่อนทุกสิ่งในโลก ซึ่งสัตว์โลกไม่มีทางรู้ได้เองถ้าพระพุทธเจ้าที่รู้ได้เองไม่สอน แต่มนุษย์รู้ตามได้และปฏิบัติด้วยตัวเองจนพ้นทุกข์ไม่ต้องเกิดตายอีกถึงนิพพานเช่นเดียวและเสมอกับพระพุทธองค์
อริยสัจ4 ย่อคือ ทุกสิ่งมีเกิด ดับ
ปฏิจสมุบาป: กรรมที่ทำให้ต้องไปเกิดอีกเกิดจาก ผัสสะหรือสัมผัส6(รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสทางกาย และใจคิดอดีตที่จำได้(สัญญา) ใจคิดปรุงแต่งอนาคต(สังขาร). และใจ คิดสุข ทุกข์ ไม่สุขไม่ทุกข์ จากสัมผัสต่างๆ และการคิดต่างๆ
การลดการคิดต่อผัสสะให้น้อยลงจนไม่คิดจะทำให้ภพ/ชาติสั้นลงจนไม่มี
มรรควิธีที่ ลัด สั้น ตรง และมีอนิสงส์สูงสุดในปัจจุบันเพื่อการพ้นทุกข์ คือ สมาธิ ทุกระดับ ร่วมกับ การเห็น การเกิด ดับ ในสมาธิ
สมถสมาธิ
สมาธิ ระดับ 1. ละการคิดอกุศล
สมาธิ ระดับ 2 ละวิตก
สมาธิระดับ 3 ละวิจาร และ เกิดปริติ สุข
สมาธิระดับ 4 ละปริติ สุข จนเกิด เอตัคคตา จิตใจตั้งมั่น.
หลังจากนั้นให้พิจารณาการเกิดดับ(วิปัสสนาสมาธิ)ของจืต(วิญญาณ) ทำบ่อยๆจนมากพอจนเกิดความเบื่อหน่ายในการยึดขันธ์ 5 ว่าเป็นของเราอีกต่อไป เกิดอาสวขยญาน หรือ ญานที่รู้ว่าตัวเองหลุดพ้นแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น