วันเสาร์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2566

จากความเหลื่อมล้ำ สู่ Useless Class

การลดความเหลื่อมล้ำ ถือเป็นหลักการสำคัญ ที่สวนทางกับระบบทุนนิยมที่ล้มเหลว รวมถึง Neoliberalismของตะวันตกที่ทำให้ ช่องว่างของนายทุนใหญ่กับรากหญ้า และมนุษย์เงินเดือนห่างกันมากขึ้นเรื่อยๆ รวมถึงมนุษย์หนี้ที่เกือบจะเป็น NPL

ความเหลื่อมล้ำทางชนชั้นถูกแทนที่ด้วยเหลื่อมล้ำทางฐานะการเงิน

อย่างไรก็ตาม จีน ถือว่าประสบความสำเร็จในการใช้ State Capitalism ทุนนิยมที่ควบคุมเข้มงวดจากรัฐ จีนสำเร็จสามารถลดเหลื่อมล้ำได้ในทศวรรษที่ผ่านมา

สิ่งหนึ่งที่โหดร้ายกับคนรวยมากในจีนที่จะถูกควบคุมธุรกิจ หรือพูดง่ายๆ คือ ความรวยจะมีเพดานไม่เกินระดับหนึ่ง 

ซึ่งในตะวันตกจะไม่ทำแบบนี้   เพราะนักการเมืองมาจากนายทุน

เช่นเดียวกับประเทศกำลังพัฒนา และด้อยพัฒนาจะอยู่ใต้อิทธิพลคนรวยมาก และออกกฎหมายเอื้อประโยชน์นายทุน และนักการเมืองนายทุน ซึ่งก็คือทุจริตเชิงนโยบาย 

นักการเมืองในประเทศเหล่านี้ หลอกประชาชนด้วยรัฐสวัสดิการเงินเล็กน้อยเพื่อได้เสียงเลือกตั้ง

ระบบทุนนิยมล้มเหลวพร้อมๆกับระบอบประชาธิปไตยแบบเลือกตั้ง และสังคมมนุษย์เงินเดือน

โลกที่ไม่เหลื่อมล้ำเป็นอุดมคติที่จะไม่เกิดขึ้นจริงในศตวรรษอันใกล้นี้

แต่มองอนาคตยังไม่ออกว่าเทคโนโลยีที่เจริญเร็วมากจะจัดระเบียบสิ่งนี้ได้เมื่อไหร่

หรือเกิดผลข้างเคียงที่เลวร้ายกว่าเมื่อเทคโนโลยีเจริญจนเป็น Trchnology Singularity ที่มนุษย์จะเป็น Useless Class ถ้าเครื่องจักรควบคุมนุษย์ได้

🅈🄾 𝕽𝖆𝖙𝖙𝖆𝖓𝖆𝖓 𝕽𝖔𝖉𝖙𝖍𝖔𝖓𝖌
🅻🅸🅽🅴 🅸🅳 drrat.107
𝕣𝕒𝕥𝕥𝕒𝕟𝕒𝕟𝟛𝟙@𝕘𝕞𝕒𝕚𝕝.𝕔𝕠𝕞

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น